In het kader van het festival “Temps d’image” onderzoeken choreografen Michèle Anne De Mey en Gregory Grosjean, filmmaker Jaco Van Dormael et theatercollectief Transquinquennal wat het vermengen van kunstvormen echt betekent. Kan je dansen in het donker van een cinemazaal ? Hoe zou Indiana Jones eruit zien als tijdsellipsen mogelijk waren zoals in het theater ? En een bonus bij een theatervoorstelling ? Kunnen vingers dansen ? HOMMAGE A LOUIS DUNCAN, BERTOLD LUMIÈRE ET ISIDORA BRECHT onderzoekt deze mengvormen. Volgens sommigen – maar zijn deze bronnen betrouwbaar ? – groeide uit deze ervaring de succesvolle voorstelling “Kiss and Cry – NanoDanse” van Jaco Van Dormael en Michele-Anne De Mey.
Credits
Door en met : Bernard Breuse, Miguel Decleire, Michèle Anne De Mey, Gregory Grosjean, Jaco Van Dormael, Stéphane Olivier
Productie : Cie MADM, Transquinquennal
Coproductie : TEMPS D'IMAGES - La Ferme du Buisson/Les Halles de Schaerbeek
Foto's
© Céline Renchon
↯
© Céline Renchon
↯
© Céline Renchon
↯
Voorstellingen
- 27/09/2003: La Ferme du Buisson, scène nationale, Marne-La-Valée (FR)
- 06/09/2003: Halles de Schaerbeek, Bruxelles (BE)