Jef en Jos kennen elkaar sinds hun kindertijd. Ze haden dromen en plannen, maar ze waren Belg dus deden ze niets anders dan praten en bier drinken. Ik denk dat Jef graag naar Congo was getrokken. Jef wou, denk ik, graag dokter worden. Hij was ooit zelfs getrouwd. Jos wou God in de schoot van de vrouwen vinden. Maar dat waren maar dromen en vage plannen…
U vraagt zich af : maar wat is er dan gebeurd in het leven van Jef en Jos ? Die twee hebben niets gedaan in hun leven! Maar in die mate niets doen, in die mate bier drinken, zo vele jaren na elkaar, is dat geen avontuur op zich ?
Als kroniek smaakt “Jef” bitter als hop en zoet als mout. Van 1940 tot de dood van koning Boudewijn volgen we de levens van vier personages op het ritme van de Belgische actualiteit.
Credits
Tekst: Philippe Blasband
Regie : Frédéric Fonteyne
Spel : Michel Carcan, Pierre Sartenaer, Aylin Yay
Licht : Denis Dufays
Geluid : Laurent Graulus
Techniek : Anid Lobato de Faria
Decors en kostuums : Anne Fournier
Productieleider : Bernard Breuse
Photo : Denis Dufays
Pers
Dans l'ancienne Ecole vétérinaire qui l'accueille, «Jef» pose ses marques sur une scène éclatée. D'emblée on décèle, dans une simplissime et remarquable utilisation des mots et de l'espace, sous la plume de Philippe Blasband et la mise en scène de Frédéric Fonteyne (par ailleurs réalisateur de courts métrages), un sens aigu du montage, que l'auteur (« La Lettre des Chats », « Une Chose intime ») a étudié à l'Insas et qui sert irrésistiblement la puissance de cette création. L’article complet
25/02/1995, Marie Baudet, La Libre Belgique
Foto's
© Denis Dufays
↯
© Denis Dufays
↯
© Denis Dufays
↯
© Denis Dufays
↯
© Denis Dufays
↯
Voorstellingen
- 16/02/1995 → 04/03/1995: Ancienne Ecole Vétérinaire, Bruxelles (BE)